ธิดาวานร ภาค 3 [5 แผ่นจบ]

เรื่องย่อ

อิ ยะวดี (อาเมเรีย จาคอป) หนีมาอยู่กับแม่มานาตาลี ไม่ยอมกลับเข้าเมือง มิใยใครจะมาขอร้องอ้อนวอน อิยะวดีก็ไม่ยอมกลับไป แต่ก็มิได้เพิกเฉยต่อการดูแลสัตว์เจ็บป่วยป้องกันไม่ให้โดนทำร้าย ขับไล่พวกบุกรุก ต้นน้ำลำธารและป่า มีมะเมี๊ยะ (อัญรินทร์ ธีราธนันพัฒน์) มาร่วมขบวนการ อิยะวดีกับพวกแม่มาเดินทางในป่าด้วยการโหนเถาวัลย์ ส่วนมะเมี๊ยะเดินทางในป่า ด้วยการใช้เส้นผมตวัดเกาะเกี่ยวกิ่งไม้ไปกับอิยะวดี และยังใช้เส้นผมทำร้ายผู้บุกรุกได้ด้วย

ทั้งสองมีความสุขมาก พนา (วงศกร ปรมัตถากร) บุราณ (เขตต์ ฐานทัพ) มาแวะเวียนหาเป็นประจำ รวมทั้ง อรุณี (ดวงดวง จารุจินดา) ละเอ (ยุวดี เรืองฉาย) พินิจ (ทูน หิรัญทรัพย์) ดำรง (ศตวรรษ ดุลยวิจิตร) และบัวบาน (ฐรินดา กรรณสูต) ทุกคนยังขอร้องอิยะวดีให้กลับเข้าเมือง มีเพียงละเอคนเดียว ที่กลับไปเยี่ยมบ้านให้พ่อหมอ ทำนายดวงชตาของอิยะวดี ที่มีแต่เรื่องราวร้ายๆ แปลกประหลาดเกิดขึ้นบ่อยๆ ทราบว่าอิยะวดียังไม่หมดกรรม จะต้องประสพเคราะห์กรรมใหญ่อีกครั้ง จากเงื้อมมือมนุษย์ด้วยกัน ละเอจึงเห็นด้วยที่อิยะวดีจะอยู่ในป่าไปสักพักจนกว่าจะหมดกรรม แต่ไม่มีใครเห็นด้วย เป็นเช่นนั้นอยู่สองปีผ่านไป

ในที่สุด อิยะวดีก็หนีกรรมไม่พ้นกรรมบัวบานไม่สบายต้องผ่าตัดใหญ่ อิยะวดี จำใจกลับเพราะรักแม่ห่วงแม่ มะเมี๊ยะออกมาจากป่ามาพักอยู่กับอรุณี อรุณีรับมะเมี๊ยะเป็นลูกเช่นเดียวกับเคยรับอิยะวดี บุราณคอยดูและมะเมี๊ยะ ครูหอมนวล (ณัฎฐา ลอยด์) กลายเป็นเลขาและคู่หูคู่ซี้ของอรุณีคอยอบมรมบอกกล่าวเรื่อง สังคมคนเมืองให้มะเมี๊ยะรับรู้แบบที่มะเมี๊ยะไม่เต็มใจ

ส่วนพวกคำรณ (ปิยะ วิมุกตายน) พวงมาลี/เอมฤดี (อุษณีย์ วัฒฐานะ) แสงแก้ว/นาถยา (มัณฑนา หิมะทองคำ) พากันหลบหนีไปอยู่ตามตะเข็บชายแดนไทย หนีเข้า หนีออกไปมา อยู่พักหนึ่งอย่างลำบากยากแค้น ด้วยความที่ต้องพึ่งพาคำรณทำให้คำรณเริ่มมีอำนาจเหนือสองคนแม่ลูก แสงแก้วลุ้นให้พวงมาลีเป็นภรรยาของคำรณตามที่คำรณต้องการ หารู้ไม่ว่า คำรณแอบไปมีกิ๊ก เจ้าเล่ห์ชื่อมายาวดี (ชมพูนุช ปิยะธรรมชัย) พวงมาลีตั้งท้องและคลอดลูกสาวชื่อน้องไพร แต่คำรณยังคลางแคลงใจว่าอาจเป็นลูกติดท้องมากับแสนไท

มายาวดีพาคำรณไป พบกับ หม่องติ๊ด (เอกพัน บรรลือฤทธิ์) มาเฟียใหญ่แห่งสองชายแดน หม่องติ๊ดกำลังต้องการมือขวาชั้นดีแทนที่คนเก่าที่โดนยิงตายขณะต่อสู้กับ ตำรวจ คำรณแสงแก้ว พวงมาลีและน้องไพร จึงมีชีวิตที่ดีขึ้นจากเงินบาป ทั้งสามสาบานว่าจะแก้แค้นพวกอิยะวดีและพนาให้ได้ คำรณเริ่มขยายเครือข่ายเข้ามาในเมือง เพื่อสืบเรื่องราวของพนาและอิยะวดี บางครั้งก็ย่ามใจลงทุนปลอมตัวมาเอง เช่นเดียวกันทางการก็ยังไม่เลิกตามหาตัวทั้งสามเอามาลงโทษตามกฎหมาย

วัน ที่ดำรงและบัวบานมารับอิยะวดีเข้าเมือง พนากับบุราณตั้งใจจะไปส่งอิยะวดีกับมะเมี๊ยะ แต่เกิดเหตุ มีคนมาตัดไม้ทำร้ายป่า เผาป่าฆ่าสัตว์ในป่า ทั้งหมดประกอบด้วย พรานเส็ง(เกริก ชิลเล่อร์) มะสังและลีกอรีบไประงับเหตุด่วน อิยะวดีจึงกลับบ้านกับพ่อแม่ตามลำพัง ส่วนอรุณีกับหอมนวลมารับมะเมี๊ยะไปอยู่บ้านดอย

ละเอ คัดค้านว่าอย่าเพิ่งไปรับอิยะวดี เพราะจะเกิดการพลัดพรากครั้งยิ่งใหญ่ ไม่มีใครฟัง ละเอสุดทัดทานพยายามสวดมนต์ช่วยอิยะวดี ส่วนอิยะวดีนั่งรถมากับพ่อแม่กลับบ้าน แว่วได้ยินเสียงสวดมนต์ดังแว่วมาตลอดเวลา พึมพำสวดตาม ทั้งสามไม่รู้ตัวว่าสายของคำรณ ติดตาม กว่าจะรู้ตัวก็มาถึงจุดที่คำรณดักรอทำร้าย สามคนโดนถล่มอย่างรุนแรง รถพลิกคว่ำระเบิด อิยะวดีกระเด็นออกมาจากรถทั้งที่ปากยังสวดมนต์ตามเสียงที่แว่วมา ส่วนดำรงกับบัวบาน เสียชีวิตติดอยู่ในรถ

พนากับบุราณ ระงับเหตุเสร็จ รีบติดตามมาเพราะห่วงประกอบกับบุราณสังหรณ์ใจในคำทำนายของละเอ แต่ก็พลาดไปเส้นยาแดงผ่าแปด ทั้งหมดมาพบรถพลิกคว่ำระเบิด พยายามจะเข้าไปช่วยกลับโดนพวกคำรณยิงปะทะใส่ พนาเห็นอิยะวดี กำลังตะเกียกตะกาย บาดเจ็บ พยายามฝ่าวงล้อมเข้าไปจะช่วย แต่ไม่ทัน อิยะวดีโดนรุกไล่คลานหนีจนตกลงไปในหน้าผาน้ำตกสูงลิ่วต่อหน้าต่อตา พนาจะกระโดดตาม แต่อิยะวดีลอยละลิ่วลงไปเบื้องล่างก่อน

อิยะวดีตกลงไป ในกระแสน้ำเชี่ยวกราก พัดไหลไปไกลพอสมควร ศีรษะกระแทกโขดหินสลบไป กำลังจะจมน้ำ จระเข้ของมะเมี๊ยะมาว่ายน้ำเล่นพบเข้าจึงเอาตัวดันอิยะวดีมาเกยไว้ริมฝั่ง ลำธารแห่งหนึ่ง อิยะวดีสลบไปเจ็ดวันเจ็ดคืน ระหว่างที่สลบอยู่อิยะวดี ได้รับการดูแลจากลิงแฝดแสนรู้สองตัวพี่น้อง อิยะวดีฟื้นขึ้นมา ความจำเสื่อม ไขว้เขว อิยะวดีเข้าใจว่าลิงสองตัวคือลิงอุอุ๊กับลิงอิอิ๊ที่พบในสวนสัตว์สิงคโปร์ อิยะวดีทำตัวเป็นลิงเหมือนตอนเด็กๆ ตะโกนเรียกหาแม่มาแม่มาตลอดเวลา รอนแรมไปในป่ากับอุอุ๊ อิอิ๊ ลืมทุกอย่างเบื้องหลังจนหมดสิ้น แต่ยังคงรักสัตว์และดูแลสัตว์ในป่าต่อไป

พนาอรุณี จัดการพิธีศพของบัวบานและดำรงเสร็จรีบออกตามหาอิยะวดีทั้งพี่นกแม่มานาตาลี ช่วยกันตามหาตลอดเวลา แต่ไม่พบ เพราะอิยะวดีไปไกลมากคนละเขตแดนป่า พวกแม่มานาตาลีเข้าไปไม่ได้ พี่นกหาจนพบ ทักทายอิยะวดีแต่อิยะวดีจำไม่ได้ อุอุ๊ อิอิ๊ช่วยกันไล่ส่งพี่นกไป พี่นกเสียใจมาก

ลิงซุกซนสองตัวพาอิ ยะวดีไปเที่ยวเล่นหาของกินแปลกๆ จนเกิดเรื่อง วันหนึ่งคืนเดือนมืดไปพบผลไม้ชนิดหนึ่ง ไม่ทันมองว่าคือผลไม้อะไร พากันไปเด็ดกินทำให้อิยะวดีเกิดขนรุงรังขึ้นที่เนื้อตัวและหน้าตากลายเป็น คล้ายมนุษย์ลิง ส่วนลิงสองตัวไม่ดูเปลี่ยนแปลงเพราะขนยาวอยู่แล้ว ขนที่งอกของอิยะวดีจะงอกยาวเต็มที่ในเวลาสองอาทิตย์หรือพระจันทร์เต็มดวง นั่นเอง อิยะวดีก็ค้นพบสิ่งแปลกประหลาดนี้ แต่ไม่ตกใจกลับดีใจ เพราะทำให้อิยะวดีดูเป็นลิงเหมือนอุอุ๊อิอิ๊ แต่พอสองอาทิตย์คล้อยหลัง อิยะวดีกลับมาเป็นร่างเดิม การกลายเป็นลิงของอิยะวดี ทำให้อิยะวดีกลายเป็นสิ่งแปลกประหลาด เพราะพวกที่ตามหาอิยะวดีเมื่อพบกลับไม่รู้ว่านี่คืออิยวะดีทำให้ต้อง พลัดพรากจากกันอีก เพราะอิยะวดีเองก็จำพวกคนอื่นไม่ได้ เวลาพบผู้คนผู้คนจะตกใจกลัว อิยะวดีจึงสามารถขโมยของกินของใช้มาได้ โดยมีสองลิงช่วยเหลือ จึงมีคำเล่าลือ ว่ามีมนุษย์วานรสาว ลักษณะเหมือนคนหุ่นดี เป็นหัวหน้าลิง จึงมีนักล่าลิงสาวหวังเอาไปแสดงละครสัตว์และโชว์ตัว ตามล่าอิยะวดี บางทีก็จับได้ บางทีก็โดนทำร้ายกลับไปถ้าจับได้อิยะวดีก็มักหนีมาได้เองเสมอ

มะ เมี๊ยะไปหาจระเข้ รู้ข่าวจากจระเข้ว่าพาอิยะวดีไปส่งไว้ริมลำธารแห่งหนึ่ง มะเมี๊ยะพนาบุราณ ทุกคนไปยังริมลำธารดังกล่าว ไม่พบอีก พนาพยายามสลักรูปหัวใจให้อิยะวดีเห็น และแล้ว คืนวันหนึ่งพนาได้ยินเสียงอิยะวดีตะโกนเรียกหาแม่มาแว่วๆ มาแต่ไกล พนารีบร้อนออกไปตามเสียงโดยไม่บอกใคร พนาได้พบอิยะวดีผมยาวขึ้น กู่ร้องอยู่บนต้นไม้ พนาเรียกอิยะวดี อิยะวดีไม่รู้จักพนา แถมทำท่าขู่ใส่พนา มิใยพนาจะพยายามอย่างไรอิยะวดีก็โกรธเช่นเดิม สุดท้ายลิงแฝดสองตัวออกมาขับไล่พนา ด้วยการระดมปาด้วยสารพันสิ่ง ส่วนอิยะวดีหนีหายไป พนาเสียใจผิดหวังมาก พาพรรคพวกตามหาอิยะวดีต่อไป พบเจอกันหลายครั้ง พนาและพวกจึงสันนิษฐานได้ว่า อิยะวดีความจำเสื่อม หรือไม่ก็แกล้งทำไม่รู้จัก เพราะไม่อยากออกจากป่า แต่พนาก็ตั้งใจว่าจะพยายามต่อไปไม่สิ้นสุด จนกระทั่งสองปีผ่านไป

อาหาร การกินในป่าเริ่มฝืดเคือง อิยะวดีอุอุ๊ อิอิ๊รู้ข่าวจากพวกลิงเรื่องการนั่งรถไฟไปหาอาหารต่างถิ่น ในตอนเช้า แล้วโดยสารรถไฟขบวนเดิมกลับมาในตอนเย็นจึงตัดสินใจไปนั่งรถไฟกันบ้าง

พวก พนาติดตามรอยเท้าของลิงสองคู่กับรอยเท้าคนหนึ่งคู่มาจนถึงสถานีรถไฟ เห็นอิยะวดีจริงๆขึ้นรถไฟไปกับพวกลิงจำนวนหนึ่ง แต่กลับพบว่าเป็นลิง พนาพยายามวิ่งตามขึ้นไม่ทันจึงติดตามไปกระโดดท้ายขบวนแล้วเกาะไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าผาแห่งหนึ่ง พนากลับตกลงจากรถไฟลงไปที่หน้าผา โดยที่มีแต่อิยะวดีเท่านั้นที่เห็นแต่จำไม่ได้ว่าเป็นใครขณะกำลังช่วย ขนของอิยะวดีที่สายร่างร่วงออกพอดี ทำให้พนาดีใจเผลอปล่อยมือผวามาจะกอด จึงตกไปจากรถไฟ ภาพนั้นติดตาอิยะวดี เพราะพนาตะโกนเรียกอิยะวดีดังมากก่อนตกลงไปจากรถไฟ

พนาตกลงไปที่ก้น เหว เชิงดอย (ณัฎฐ์ ทิวไผ่งาม) จิตแพทย์หนุ่ม ที่ออกตามหาพ่อ ตามชื่อในสร้อยเลทข้อมือ ว่าเชิงชาญ (ทะนงศักดิ์ ศุภการ) เชิงดอยมาพักที่บ้านของตายายบนดอยที่เป็นมรดกตกทอดตามลำพัง เชิงดอยชอบป่า ศึกษาชีวิตความเป็นอยู่ในป่า ไม่คิดจะออกไปจากป่าจนกว่าจะได้พบพ่อ ที่แม่บอกว่า อยู่ในป่าเช่นกัน แต่เชิงดอยไม่อยู่แบบเปล่าประโยชน์ ช่วยอนุรักษ์ป่าดูแลผืนป่าไปในตัว มักออกสำรวจพืชไม้นานาชนิดในป่าเป็นประจำเพื่อเอาไปเป็นยารักษาโรค และพยายามติดต่อกับสัตว์ทั้งหลายผ่านภาษากายและความรู้สึกจากใจ เชิงดอยยังเคยช่วยอุอุ๊อิอิ๊ ที่โดนยิงมาแล้วจากการไล่ล่าของพรานป่า วันที่พนาตกลงมาจากหน้าผา เป็นวันที่เชิงดอย ออกไปหาว่านและยาสมุนไพรตามเคย พบพนานอนสลบไสลตกลงมาจากหน้าผา จึงพากลับไปรักษาตัวที่บ้านเชิงดอย พนาฟื้นขึ้นมา ความจำเสื่อม จำอะไรไม่ได้ แต่มักพร่ำเอ่ยชื่อ อิยะวดีซ้ำๆๆ เท่านั้นเองที่เชิงดอยได้ข้อมูลจากพนา ทำให้เชิงดอยสนใจชื่ออิยวะดี อยากรู้ว่าเธอคือใคร และคิดออกติดตามหาอิยะวดีควบคู่กับการตามพ่อเชิงชาญ ส่วนพนานั้นเชิงดอยทิ้งให้อยู่ในความดูแลของคนเก่าแก่ที่มาคอยรับใช้

อรุ ณี พินิจ (ทูน หิรัญทรัพย์) และทุกคนพยายามค้นหาพนา ไม่พบร่องรอยและไม่พบแม้แต่ศพ จึงมีความหวังว่าพนาน่าจะยังมีชีวิตอยู่ จึงไม่เคยเลิกค้นหา บางครั้งได้ร่องรอยอิยะวดีคือหัวใจคู่ที่อิยะวดีขีดไว้ แต่ก็ไม่พบตัวจริง ได้แต่ภาวนาให้อิยวะดีพบกับพนาและอยู่ด้วยกันในป่า

คำ รณพวงมาลีแสงแก้วโดนไล่ล่าจากทางการทั้งเรื่องผิดกฎหมาย และเรื่องฆาตกรรมบัวบานกับดำรง ต้องหนีข้ามแดนไป กลับโชคร้าย เจอกองกำลังไม่ทราบฝ่ายผลักดันไล่ล่าจำต้องหนีหัวซุกหัวซุน คำรณวางแผนจะเอาน้องไพรไปเป็นเหยื่อล่อเพื่อเบนความสนใจ แสงแก้วกับพวงมาลีตกใจมากจึงลอบเอายานอนหลับใส่ให้น้องไพรกินจับตะกร้าลอย น้ำ อธิษฐานให้ปลอดภัย พบคนใจดีมีเมตตาดูแล คำรณรู้เรื่อง เนื่องจากแอบได้ยินสองแม่ลูกบอกกันว่าน้องไพรคือลูกของคำรณต่างหากส่วนลูก ของแสนไทนั้นแท้งไปแล้ว คำรณยิ่งโกรธมากตบตีทำร้ายสองแม่ลูกอย่างรุนแรงว่าไม่บอกให้เข้าใจ แสงแก้วกับพวงมาลีนั่งกินน้ำตาแทนข้าวทุกวัน ตั้งใจว่าจะตามหาน้องไพรให้พบ สักวันคำรณก็เช่นกัน เสียดายเสียใจที่ทำให้น้องไพรต้องโดนลอยน้ำไปใจแทบขาด

น้อง ไพรลอยมาตามน้ำ อิยะวดีกำลังว่ายน้ำเล่นกับลิงอุอุ๊ อิอิ๊ พลางตะโกนเรียกหาแม่มา เจอรูปหัวใจที่ต้นไม้ที่ก้อนหิน ฉุกคิดหยุดมอง เหมือนจะจำได้ แต่ก็จำไม่ได้เพราะเลือนรางมาก การพูดจาของอิยะวดีกลับกลายเป็นพูดได้สั้นๆ เป็นคำหรือสองสามคำ บางครั้งอิยะวดีก็เหม่อลอย หว้าเหว่ เหมือนคิดถึงอะไรบางอย่างได้แล้วก็เลือนหาย ขณะนั่งเหม่อลอยที่โขดหิน อุอ๊อิอิ๊ ชี้ให้ดูตะกร้าลอยน้ำมา อิยะวดีกับสองลิง พากันไปเอามาเปิดดู เห็นเด็กน้อย วัยสี่ขวบหลับปุ๋ยอยู่ในตะกร้าผูกติดขอนไม้ท่อนใหญ่โดยรอบกันจมน้ำ อิยะวดีดีใจมากที่ได้พบมนุษย์ตัวเล็กๆ หลุดปากเรียกออกมาว่าลูก ลูกมา อิยะวดีโอบกอดเห่กล่อมเป็นทำนองเพลง ฮัมไปมาไม่มีคำเนื้อร้อง สิงแฝดสองตัวมาด้อมมองสงสัย ตื่นเต้นไปด้วย อิยะวดีกล่อมเด็กจนตัวเองเอาเด็กหลับคาอ้อมอก พักหนึ่งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเด็กร้องไห้ น้องไพรตื่นขึ้นมาตกใจแปลกที่ แปลกคนอุ้มแถมมีลิงสองตัวมองอยู่ น้องไพรตะโกนหาแม่แม่แม่ๆๆ สลับร้องไห้ อิยะวดีตั้งตัวเป็นแม่ของน้องไพร ชี้ตัวเองว่าแม่มา มีภาพในหัวบังเกิดขึ้น เป็นลิงแม่มาโอบกอดเด็กน้อยไว้บนตัก เด็กน้อยเรียกหาแม่มาๆๆๆ ลิงแฝดไปหากล้วยหาผลไม้มาให้น้องไพรกิน

อิยวะดีรักน้องไพรยิ่งกว่าใดๆ น้องไพรก็รักอิยะวดีติดแจ เรียกแม่มาทุกคำ อิยะวดีเรียกน้องไพรว่า ลูกมา สองคนสื่อสารกันง่ายๆ สั้นๆ ทั้งภาษาใบ้ สายตาความรู้สึก และคำพูดสั้นๆ แต่ซาบซึ้ง ที่เริ่มนึกได้ทีละน้อย เช่นรักลูกมา รักแม่มา อิยะวดีชี้บอกว่าลูกมาชื่ออะอ๊ะ บางครั้งฝันเห็นพนา ที่ฝันบ่อยที่สุดคือภาพบัวบานกับดำรงติดในรถที่ระเบิดไฟครอกตาย ฝันทีไร อิยะวดีจะกรีดร้องคำว่า แม่มาพ่อมา แล้วร้องให้สะอึกสะอื้นอยู่พักหนึ่ง ก่อนหน้าพบน้องไพร ลิงแฝดปลอบโยน เช็ดน้ำตาให้ กอดด้วย มาตอนนี้ มีน้องไพร เช็ดน้ำตากอด หอมแล้วร้องไห้ตาม ทำให้อิยะวดีหยุดร้องเพราะสงสารน้องไพร ที่น่าแปลกอีกอย่าง คือน้องไพรมีปานสีแดงรูปหัวใจคู่อยู่ที่แผ่นหลังถ้าใส่เสื้อผ้าจะไม่เห็น อิยะวดีพยายามคิดว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน เอามาเปรียบเทียบกับที่พนาเขียนไว้ในบางแห่ง อิยะวดีเริ่มขีดเขียนรูปหัวใจบ้าง ทำให้หลายคนเริ่มได้ร่องรอยอิยะวดีมากขึ้น

เชิงดอยค้นหาพ่อ และอิยะวดีจนได้พบกับอิยะวดีแต่ก็ไม่รู้ว่านี่คืออิยะวดี ถามไถ่ก็เป็นเช่นเดียวกับพนา พูดจาก็ไม่ได้มากมาย เชิงดอยจึงตัดสินใจ ดูแลอิยะวดี และตามหาพ่อไปด้วย เชิงดอยหลงรักอิยะวดีตั้งแต่แรกพบ เชิงดอยเคยถามอิยะวดีรู้จักอิยะวดีไหม อิยะวดีมองเชิงดอยแปลกใจไม่เข้าใจ แต่กลับนึกถึงภาพพนาก่อนตกรถไฟตะโกนเรียกหาอิยะวดี

บุราณ ยังคงขึ้นร่องเชียงใหม่กรุงเทพเป็นประจำ พามะเมี๊ยะไปด้วย มะเมี๊ยะตื่นเต้นตกใจ กลัวผู้คนแปลกหน้า แต่บุราณคอยปลอบโยน บุราณพามะเมี๊ยะไปพบเพื่อนฝูง บางคนหัวเราะเยาะมองความไร้เดียงสาของมะเมี๊ยะเป็นความเปิ่นความโง่เขลาตัว ตลก โดยเฉพาะพิยะดากับเพื่อนที่หมายปองบุราณ ชอบแอบกลั่นแกล้ง จนมะเมี๊ยะขวัญเสีย วิ่งหนีเตลิดเปิดเปิง ตามหาตัวกันจ้าละหวั่น มะเมี๊ยะหนีด้วยการเอาเส้นผมตวัดตามที่สูง หนีลงไปบ่อจระเข้ สร้างความแตกตื่นไปทั้งเมือง จระเข้ไม่กัดมะเมี๊ยะ แถมทำท่าสยบ หนังสือพิมพ์ลงข่าว ทีวีมาถ่าย บุราณต้องขอร้องให้ยุติทั้งหมด ไปให้ห่างที่สุด มะเมี๊ยะจึงยอมมาหาบุราณ บุราณพามะเมี๊ยะกลับมาเชียงใหม่ ครูหอมนวลกับอรุณีดูแล มีแอนโตนิโอเป็นเพื่อน ไปเยี่ยมจระเข้บ้าง แอนโตนิโอเกิดปัญหากับหอมนวล น้อยใจว่าอรุณีรักหอมนวลสนิทกับหอมนวลมากกว่าตัวเอง หนีออกจากบ้าน มะเมี๊ยะต้องออกติดตามไปรับกลับมา

การตามหาอิยะวดีของพวกอรุณีมะเมี๊ ยะบุราณแม่มานาตาลีดำเนินต่อไป ทุกข์ใจกว่าใครๆ ละเอนั่งสมาธิมองหาและส่งเสียงเรียกอิยะวดี อิยะวดีได้ยินแต่จำไม่ได้ว่าตัวเองชื่ออิยะวดี มะเมี๊ยะส่งจระเข้ออกตามหาเผื่อว่าอิยะวดีจะมาเล่นน้ำตามลำธาร ในที่สุด ก็ได้ร่องรอยของอิยะวดีเพราะพ่อหมอข้ามฝากมาช่วยเพ่งมองหา ทุกคนจึงพากันติดตามหาอิยะวดีตามร่องรอยที่พ่อหมอบอกให้ พ่อหมอบอกว่าพนายังไม่ตาย ทำให้ทุกคนมีกำลังใจมากขึ้น

คำรณข่มขู่คุก คามสองแม่ลูกจนหงอ ไม่กล้าหือสองคนเริ่มเสียใจในสิ่งที่ทำไปทีละน้อย อยากจะหนีจากคำรณเพื่อไปตามน้องไพร คำรณก็ไปลากตัวกลับมาทุกครั้ง คำรณเข้ากับมายาวดีกิ๊กใหม่ ได้ดีมาก หม่องติ๊ด พบว่าบ้านในป่าของมายาวดีเหมือนเมืองแม่หม้าย แนะนำให้มายาวดีส่งหญิงสาวที่อยู่ด้วยมาขายตัว มายาวดีทำตามโดยไม่รู้ว่าเป็นน้อง นอกจากนั้นยังหลอกฉุดคร่ากักขังหน่วงเหนี่ยวสาวสวยมาเพิ่มอีก สร้างภาพว่าเป็นอาณาเมืองแม่หม้าย ถือศีล ไม่กินเนื้อสัตว์ รักษาศีล หลอกคนแก่เอาไว้เป็นคนรับใช้ มีพวกทอมเป็นบอร์ดี้การ์ด พวกสาวสวย มาแล้วมักหายไป มายาวดีบอกทุกคนว่าพวกนั้นฟื้นฟูจิตใจดีแล้วจึงขอกลับบ้าน แต่ความจริงถูกส่งไปขาย มายาวดีมีสาวคนสนิทสวยงามอ้วนผอมแต่ชั่วร้ายสองคนชื่อ เมธาวดี และมาธาวดี คอยช่วยมายาวดีหลอกล่อหญิงสาวและหญิงแก่มากักขัง มายาวดีและการ์ดสาวที่นั่น มีความสามารถในการต่อสู้ไม่แพ้ผู้ชาย

มายาวดี อิจฉาพวงมาลีที่สาวสวยกว่า แม้ว่าคำรณจะดูมีความสุขกับมายาวดี แต่มายาวดีรู้ดีว่าคำรณรักพวงมาลีมากที่สุด จึงหาทางแกล้งจับตัวสองแม่ลูกไปไว้ในเมืองแม่หม้ายของตัวเอง ตั้งใจจะเอาพวงมาลีไปขายต่อ ส่วนแสงแก้วเอาไปรับใช้ ใช้วิธีตีสนิทแล้วหลอกสองคนว่าจะพาหนีให้พ้นจากคำรณ ที่แท้เอาไปกักขัง

เวลา ผ่านไปอีกสองปีอิยะวดี เริ่มนึกภาพเก่าๆได้มากขึ้น ได้ยินเสียงเรียกของละเอบ่อยเข้า อิยะวดีเริ่มอยากรู้ว่าใครคืออิยะวดี พูดได้มากขึ้นเพราะเชิงดอยคอยสอนคอยบอก เวลาที่เชิงดอยดูและใกล้ชิด อิยะวดีมักเห็นหน้าเชิงดอยเปลี่ยนเป็นพนาเสมอ

และพยายามถามกับตัวเอง ว่าใคร อิยะวดีเอ่ยชื่อตัวเองบ่อยครั้ง ถามเชิงดอยว่าอิยะวดีคือใคร ทำให้เชิงดอยแปลกใจ อิยะวดีบอกได้ยินเสียง คนเรียกหาอิยะวดี เสียงเรียกนั้นเริ่มดังใกล้มากขึ้น อิยะวดีขีดรูปปานหัวใจของลูกมาอะอ๊ะ ไว้ตามต้นไม้ ทำให้พวกบุราณเริ่มมีกำลังใจเพราะพบสัญลักษณ์ที่เคยมีต่อกันไว้ หวังว่าจะได้พบทั้งอิยะวดีและพนา อยู่ด้วยกัน

ลิงอุอุ๊อิอิ๊ สอดรู้สอดเห็นกองคาราวานของพวกบุราณ ที่รอนแรมมาตามหาอิยะวดีเห็นอาหารน่ากิน เสื้อผ้าของพวกพนา แอบหยิบฉวยขโมยมาให้อิยะวดีกับอะอ๊า อิยะวดีมองผ้ามองของที่ได้มา คุ้นเคยมาก จึงพยายามคิดว่าจะเอามาทำอย่างไร ในที่สุดจิตใต้สำนึกก็บอกให้อิยะวดีนำเสื้อผ้าจากที่ได้มา ให้อะอ๊ะใส่ เอาอาหารกระป๋องมาเปิดกินพวกบุราณแปลกใจมากเพราะของหายทุกวัน ส่วนเชิงดอยก็แปลกใจว่าทำไมอิยะวดีมีของกินของใช้ดีๆ เพิ่มขึ้นทุกครั้งที่เขาเดินทางกลับจากการไปดูแลพนา ส่วนพวกบุราณหงุดหงิดกับของที่หาย บางทีหายกลางวัน บางทีหายกลางคืน จึงวางแผนล่อจับขโมย พบว่าผู้ที่ขโมยคือลิงสองตัว จึงพากันสะกดรอยตามลิงทั้งสอง มะเมี๊ยะเอาเส้นผมตะหวัดรัดลิงสองตัวไว้ได้ ลิงร้องโวยวาย อิยะวดีที่กลายเป็นลิงเพราะกินผลไม้ปลอมตัวตกใจออกมาช่วยลิงทั้งสอง โดยมีอะอ๊ะติดหลังมาด้วย พนาบุราณมะเมี๊ยะถึงแก่ตะลึง เพราะผู้ที่มาช่วยคือลิงสาวที่บุคคลิกเหมือนอิยะวดีแต่มีขนเต็มไปหมด อิยะวดีจำใครไม่ได้พยายามจะเล่นงานทุกคนแบบเอาเป็นเอาตาย มะเมี๊ยะเปรยว่าทำไมลิงตัวนี้ช่างเหมือนอิยะวดี อิยะวดีได้ยินชื่อนี้อีกแล้ว จึงสะดุดหยุดฟังทำให้โดนจับตัวได้แต่ทั้งหมดก็ไม่ได้ทำร้ายอิยะวดีและพวก ส่วนน้องไพร เอาไปดูแล จากนั้นก็ปล่อยอิยะวดีกับลิงสองตัว

อิยะวดีไม่ ยอมจึงแอบติดตาม หลายวันจนขนหลุด ในคืนหนึ่ง ขณะกำลังขโมยน้องไพรกลับคืน ทุกคนมาเห็นว่า นั่นคืออิยะวดี ต่างดีใจและตกตะลึง เรียกชื่ออิยะวดีพร้อมกันและพยายามจับอิยะวดีไว้ ขณะที่อิยะวดีและลิงจะเพลี่ยงพล้ำโดนจับได้ เกิดพายุใหญ่ กระหน่ำพัดมา อิยะวดี น้องไพรลิงแฝดหนีไปอยู่บนต้นไม้ พายุถอนรากถอนโคนปลิวไปต่อหน้าต่อตาทุกคนที่พยายามจะเจรจากับอิยะวดี ทุกคนกับอิยะวดีจึงพลัดพรากจากกันอีกครั้ง

ต้นไม้ลอยตามแรงพายุไปตก ใกล้เมืองแม่หม้ายของมายาวดี ทุกคนสลบทั้งลิงอิยะวดีน้องไพร พวกบุราณก็บาดเจ็บเสบียงปลิวหายหมด ต้องกลับบ้านมือเปล่าอีกครั้ง พวกอิยะวดีฟื้นขึ้นมา พบว่าลอยมาไกลมาก หิวโหยและบาดเจ็บ ได้ยินเสียงเพลงแว่วมาจากไม่ใกล้ไม่ไกล อิยะวดีกระเตงลูกมา มีลิงแฝดลัดเลาะไปตามต้นไม้ ตามเสียงเพลง มองเห็นอาณาบริเวณสวยสดงดงามมีลำธาร มีบ้านเล็กบ้านน้อย เต็มไปหมด อิยะวดีรู้ทันทีว่าที่นี่มีคนมีอาหารและเครื่องนุ่งห่ม ประกอบกับเห็นหญิงสาวสวยแต่งกายแปลกๆออกแนวโบราณกำลังร้องรำทำเพลง มีมายาวดี มาธาวดี เมธาวดีประกบซ้ายขวาเหมือนองครักษ์ กำลังชมการแสดงของพวกสาวสวย พวกคนแก่กำลังพัดวีให้ อิยะวดีและพวกดีใจตื่นตาตื่นใจมาก ที่สุดลิงแฝดลักลอบขโมยอาหารและเสื้อผ้าของพวกเมืองแม่หม้ายมาให้ลูกมากับอิ ยะวดีดัดแปลงใส่แทนตัวเก่าที่ฉีกขาด

ส่วนเชิงดอยกลับมาจากไปดูแลพนา ไม่พบอิยะวดี เจอแต่ซากเต้นท์ และซากต้นไม้ ห่วงอิยะวดีมาก จึงออกตามหาอิยะวดีลิงแฝดและน้องไพรแต่ไม่รู้ว่าอิยะวดีไปอยู่ทางไหน แต่โชคดีที่ได้พบกับพวกบุราณที่วนกลับมาหาอิยะวดีอีกครั้ง ต่างทำความรู้จักและพูดคุยกัน ในที่สุด เชิงดอยจึงรู้ว่าที่แท้ แม่มาผู้นั้นคืออิยะวดีนั่นเอง พวกบุราณก็ดีใจ สัญญากันว่าจะร่วมมือกันตามหาอิยะวดีและส่งข่าวให้กัน เชิงดอยไม่ได้กล่าวถึงชายที่ตนเองดูแลอยู่ เพราะได้ส่งพนาไปรักษาตัวที่ต่างประเทศตามคำแนะนำของอาจารย์ที่เคยสอนตนเอง ที่ต่างประเทศ เพื่อเอาไปเป็นกรณีศึกษาไม่เสียค่าใช้จ่าย

อิยะวดีนึก ได้จากส่วนลึกของจิตใจ ว่าควรมีเสื้อผ้าเปลี่ยนให้น้องไพร ควรทำผมสวยๆให้น้องไพร อิยะวดีจึงคิดปักหลักใกล้เมืองแม่หม้ายเพราะอาหารการกินอุดมสมบูรณ์ น้องไพรจะได้สบายขึ้น อิยะวดีทำซุ้มโพรงหรือเข้าไปอยู่ในถ้ำ ใกล้เมืองแม่หม้าย พวกในเมืองแม่หม้าย เริ่มแปลกใจทะเลาะตบตีกันเอง หาว่ามีการขโมยของเช่นเสื้อผ้าและอาหารของกันและกัน ความแตกตอนที่ พวงมาลีกับแสงแก้วที่โดนจับมากำลังหลับสนิทเพราะอ่อนเพลีย โดนลิงแฝดมาขโมยอาหารและเสื้อผ้า ทำให้มายาวดีรู้ว่าที่แท้ไม่มีใครขโมยกันเอง แต่เป็นลิง คิดว่าเป็นลิงซุกซน จึงไม่สนใจให้ป้องกันของกันเอง

พวกบุราณพักพื้น เพียงไม่กี่วันก็ออกเดินทางต่อไปในทิศทางที่เห็นต้นไม้ลอยไปวันก่อน แต่ไม่ง่ายเหมือนครั้งก่อน เนื่องจากไม่มีสัญลักษณ์หัวใจคู่ที่อิยะวดีเคยทำไว้

บุราณไปเจอเอาพวก ของมาเฟียหม่องติ๊ด นำโดยคำรณแต่ปิดหน้าพรางเอาไว้ บุราณจึงไม่รู้ว่าคือคำรณ ที่ออกตามหา แสงแก้วและพวงมาลีเพราะคิดว่าหนีหายไปไม่รู้ว่าโดนมายาวดีหลอกไปขัง คำรณฉวยโอกาสเล่นงานบุราณกับพวกเชิงดอยมาพบเข้า พยายามช่วยเหลือแต่ก็โดนทำร้ายไปด้วย

บุราณบาดเจ็บ มะเมี๊ยะพากระโดดน้ำดำหายลงไปในลำธาร พลางเอาผมสะบัดสู้ใส่พวกสมุนคำรณ จึงรอดหนีไปได้ เชิงดอยที่บาดเจ็บจนมุมกำลังจะโดนฆ่า อิยะวดีพาน้องไพรใส่หลังออกมาเล่นน้ำริมลำธาร เชิงดอยเห็นอิยะวดีตะโกนเรียก คำรณเห็นอิยะวดีมาช่วยเชิงดอย มีเด็กมาด้วย เข้าใจว่าเป็นลูกของอิยะวดีไม่รู้ว่าที่แท้ลูกตัวเองเพราะจากกันหลายปีทำให้ จำหน้าเด็กไม่ได้ (ตอนที่ใส่ตะกร้ามากับตอนนี้ให้เป็นคนละคนไม่อย่างนั้นจะหน้าหมือนกันหรือ ไม่ก็ทำผมคนและแบบ )คำรณคิดฆ่าทั้งสามคน ปาด้วยระเบิด แต่ลิงแฝดรับระเบิดไว้ได้ ปากลับใส่พวกคำรณหนีกันกระเจิดกระเจิง

อิยะ วดีพาเชิงดอยมารักษาอยู่นานพอสมควร ลิงแฝดขโมยเสื้อผ้าเครื้องนุ่งห่มอาหารและหายาสมุนไพรมารักษาเชิงดอยจนอาการ ดีเป็นลำดับ น้องไพรติดเชิงดอยหนึบเรียกว่าพ่อมา เรียกตัวเองว่าลูกมาอะอ๊ะ ช่วงบาดเจ็บเชิงดอยมีความสุขมาก มีอิยะวดีดูแล แม้จะยังความจำเสื่อม เชิงดอยแกล้งเจ็บไม่เลิกค่อยๆ สะกิดความจำของอิยะวดีให้รื้อฟื้น อิยะวดีกับพนาเหมือนคนรักกัน อิยะวดีเริ่มจำตัวเองได้ ว่าเธอคืออิยะวดี เชิงดอยค่อยๆใส่ความจำให้อิยะวดีตามคำบอกเล่าของพวกบุราณไปเรื่อยๆ แต่แล้วก็เกิดอุปสรรคอีกจนได้

คำรณบอกกับมายาวดีเรื่องอิยะวดี มายาวดีตามหาจนพบจับตัวไป ทิ้งน้องไพรไว้ตามลำพัง เชิงดอยกลับมาพบแต่น้องไพรตกใจมาก ส่วนมายาวดี ตั้งใจจะยกอิยะวดีให้หม่องติ๊ดตามคำแนะนำของคำรณ เชิงดอยออกติดตามหาอิยะวดี จนพบเมืองประหลาด มีแต่ผู้หญิง จึงหาทางสืบเสาะว่าอิยะวดีอาจอยู่ที่นี่

อิ ยะวดีโดนจับไปขังรวมกับสอง แม่ลูก แสงแก้ว พวงมาลี ครั้งแรกมายาวดีตั้งใจจะส่งพวงมาลีให้หม่องติ๊ด แต่มาพบอิยะวดีจึงตัดสินใจส่งให้ทั้งสองคน อิยะวดีต้องอยู่รวมกับพวงมาลีและแสงแก้ว ที่ยังคงเกลียดชังและจ้องเล่นงาน อิยะวดีจำสองคนไม่ได้ แต่สองคนจำอิยะวดีได้ ทั้งสามจึงมีปัญหาตลอดเวลา ทะเลาะตบตีกันจนป่วนไปหมด ถึงเวลาพาสองคนไปมอบให้หม่องติ๊ดในตัวเมือง อิยะวดีคิดแผนหนีตลอดทาง พวงมาลีเอาแต่ร้องให้ อิยะวดีจะหนีกลับไปหาพนากับอะอ๊ะ พวงมาลีรู้ตัวว่าอิยะวดีเก่งต้องพาหนีได้จึงหลอกล่อให้พาหนี ด้วยการกินผลไม้ที่อิยะวดีมีติดตัวอยู่ จนสองคนกลายเป็นมนุษย์ลิง ทำให้พวกที่พาไปต่างตกใจ จึงหนีรอดมาได้

อิยะวดีก็พาพวงมาลีหนีมาได้ พวงมาลีขอร้องให้อิยะวดีกลับไปช่วยแสงแก้ว อิยะวดีรับปาก แต่ขณะที่กำลังจะพาแสงแก้วออกมา อิยะวดีวางแผนจะพาทุกคนหนีเพราะรู้ว่า ทุกคนโดนหลอก ป่วนไปทั้งเมืองทุกคนหนีได้ปลอดภัย แต่คนที่โดนจับกลับเป็นอิยะวดี เพราะโดนสองแม่ลูกหักหลังตะโกนเรียกการ์ดมาจับ อิยะวดีโดนจับไปทรมาณ อย่างทารุณ

เชิงดอยรู้แล้วว่าอิยะวดีรออยู่ในนั้นและโดนจับตัวไว้ ตัดสินใจพาน้องไพรบุกไปที่เมืองแม่หม้าย พร้อมพวกลิงสองตัว ที่เชิงดอยตามเจอเพราะพบสัญลักษณ์ที่อิยะวดีทิ้งไว้ ลิงแฝดขโมยยานอนหลับของมายาวดีมาแอบใส่ให้พวกการ์ดของมายาวดีกิน เข้าไปช่วยอิยะวดีออกมาได้ เชิงดอยอ้อนวอนให้อิยะวดีตามไปกับเชิงดอยเพื่อเห็นแก่น้องไพรสำเร็จ