จำนวนสินค้า
EPITAPH : ฆาตกรรม ซากวิญญาณ (เขย่าขวัญ หลอนโคตร)
[Master] 2 ภาษา Kr 1 แผ่น
หลับตานึกภาพ
คฤหาสน์ หลังงามที่ตกแต่งใน สไตล์ art deco เล่นสีสวยจัด ทั้ง แดง เขียว น้ำเงิน ฝาผนังถูกแปะทับด้วยวอลเพเพอร์เป็นแพทเทิร์นลายฉลุฉลวยกล้วยไม้ ภายในห้อยระย้าโคมไฟที่หรี่ไว้ให้นวลเพียงแค่แสงหิ่งห้อย จนภายในบ้านดูสว่างทึมๆ แลลบลายไปกับเงาของเฟอร์นิเจอร์ประดับบ้านแบบยุโรป - วิตอเรียน
ทันใดนั้น คุณก็ได้ยินเสียงทึบๆ เอี๊ยดอ๊าดมาจากด้านหลัง พร้อมดนตรีประกอบแบบdark ambient ลอยวิ้งไปทั่ว.... คุณค่อยๆหันหลังไปแล้วก็พบหญิงสาวในชุดนอนสตรียาวปักลูกไม้ที่คอ3ชั้น เหมือนผักกาดในสลัดทูน่า เธอยืนผมปรกปิดหน้า แล้วเอียงหัวไปมาเหมือนคนน้ำในหูไม่เท่ากัน.... ทันใดนั้น เธอก็เอื้อมมือมาจับคุณ
แฮ่!
แล้วก็หายไป
ก่อนที่จะโผล่มาหลอกใหม่อีก 40 นาทีข้างหน้า
นี้ คงเป็นความซ้ำซากอันแสนสวยงามของหนังผีเกาหลี หนังผีที่บ้า set กันทุกอย่าง เสมือนว่าพวก ผกก. มันแอบเป็นนายหน้าค้าบ้าน แล้วโดดมากำกับหนัง
ส่วน ใหญ่ในสัญชาติสยองของประเทศนี้ จึงมักจะประกอบไปด้วย ฉากที่ตกแต่งอย่างสวยงาม บรรยากาศที่ละเมียดละไมและประดิษฐ์ประดอย... เราคงไม่มานั่งเถียงเพื่อการวิเคราะห์ถึงความสวยงามในหนังว่ามันมีความสำคัญ ในการสื่อความหมายแค่ไหน
แต่ถ้าพูดแบบชาวบ้านๆๆ ถอดแว่นแบบผู้ดีออก
เวลา ดูหนังผีเรื่องนึง คุณก็ต้องการความกลัวสุดขีด ความสยองพองขน กันใช่ไหมล่ะ.... ซึ่งถ้าเป็นไปได้ หลายคนที่ดูหนังมาพอสมควรก็มักจะหลีกเลี่ยงหนังสยองเอเซีย เพราะมันทั้งอืด ทั้งเอื่อย (หลังจากครั้งนึงประเทศไทยตกเป็นทาสกระแสนิยมของหนังสยองเอเซีย จากแรงพยาบาลของนังซาดาโกะ และผีแม่ลูกคายาโกะ)
หลาย คนเลือกที่จะบอก ขาดหนังสยองโซนนี้ไปเลย (แหมว่า เรื่อง ตู้ซ่อนผี จะเป็นหนังที่ดี - - แต่แบบคนที่เค้าอยากจะสยองแบบถูกเร้า เค้าเบื่ออ่ะเธอ)
แต่ ตอนนี้เรา มีหนังเรื่องนึง จากเกาหลี ที่ขอบอกเลยว่าจะชวยกู้ศรัทธาความอิดโรยอันแสนเหนื่อยอ่อนกับหนังสยองเนิบๆ จากแดนกิมจิ... ขอบอกแบบชาวบ้านนั่งเพิงหมาแหงนเลยว่า
น่ากลัวเห้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-------------------
หนังเรื่องนี้ชื่อ EPITAPH ครับ (แปลว่า คำจารึกบนหลุมศพ)
เป็นหนังปี 2007 กำกับโดย Beom-sik Jeong และ Jeong Sik ซึ่งเป็นเรื่องแรกสำหรับพวกเค้าทั้งสองในอาชีพผู้กำกับเลย
พูดถึงส่วนงานสร้างก่อน เรื่องนี้ถ่ายสวยมากกกกกกกกครับ ศิลป์มากๆ
ภาพงาม แสงงาม สีงาม คือสวยแบบหนังเกาหลีอ่ะแหละ
แต่ในส่วนของอารมณ์หนังและเนื้อเรื่องถือว่ามีความโดดเด่น
หนัง ค่อนข้างเงียบนะครับ แต่น่ากลัวมาก คือไม่ใช่เงียบแบบอืด พาลให้เอาผ้าขาวม้ามาปัดยุง เติมน้ำมันตะเกียง.... มันเงียบ อึดอัด แต่ก็หยุดดูไม่ได้ ทุกอย่างมันเร้าให้เราต้องติดตามหนังไปจนจบ
หนังเรื่องนี้เกิดขึ้นในโรงพยาบาลแห่งนึง
เหตุการณ์ ชวนขนลุกเริ่มต้นย้อนวันเวลา เมื่ออาจารย์หมอท่านนึง เดินเข้าไปสำรวจในอาคารผู้ป่วยเก่าที่กำลังจะถูกทุบ... เค้านึกย้อนไปถึงเรื่องราวเก่าๆที่ผ่านมา เรื่องราวแสนสยองที่เคยเกิดขึ้นภายในอาคารนี้เมื่อปี 1940
แล้วหนังก็แบ่งตัวมันเองออกเป็น 3 segment ครับ
เป็นเรื่องสยอง 3 เรื่อง
(มัน จะไม่ใช่แบบ ผีสามบาท / ทรี นะครับ ที่แยกตัวออกจากกันเป็นเอกเทศคนละตอน - - แต่ให้นึกถึงหนังแบบ love actually, ปิดเทอมใหญ่ ที่เป็นเรื่องของคนแต่ละคน ที่อยู่ในสถานที่ หรือเหตุการณ์หลักเดียวกัน แต่ย้ายเล่าไปตามตัวละครที่ดำเนินเรื่อง)