หลวงพรหมทัตตเวที
การเป็นนักสร้างสรรค์หากป่าวประกาศร้องตะโกนให้คนอื่นนิยมยินดีในผลงานของตนจนเกินงามย่อมไม่ใช่วิสัยที่ดีนักสำหรับศิลปิน แต่ในด้านของงานศิลปกรรมซึ่งได้ฝากไว้ตลอดเส้นทางการทำงานกว่า 32 ปี การล้มลุกคลุกคลานไปพร้อมกับรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และอาจรุนแรงถึงขั้นเสียน้ำตา เป็นเบ้าหลอมให้เส้นทางเดินไปกับปลายพู่กันและดินสอร่างแบบที่มีคุณค่าเหนือการตีราคาค่างวด พิสูจน์ได้จากที่ผ่านมาชื่อของ ฉัตรวิชัย พรหมทัตตเวที ซึ่งปัจจุบันดำรงตำแหน่งรักษาการณ์ผู้อำนวยการหอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร แทบจะไม่ได้รับการกล่าวถึงมากนักในเบื้องหน้า ทั้งนี้อาจเป็นเพราะบุคลิกสันโดษและรักสงบ รวมถึงผลงานที่สร้างนั้นเรียกได้ว่าทำให้เขาเป็นคนเบื้องหลังอย่างเต็มตัว แต่หากเอ่ยถึงฉากอันวิจิตรตระการตาของโรงละคร อาทิ สยามนิรมิต คิงคองไอส์แลนด์ ภูเก็ตแฟนตาซี ฯลฯ คือเสี้ยวหนึ่งของงานอันการันตีประสิทธิภาพและอัจฉริยภาพในการสร้างสรรค์งานศิลป์ของเขาได้เป็นอย่างดี